Satılık

Merhaba sayın okurlar, hepinize sevgi ve saygılar sunarım.

Sayın okurlar; bir furyadır, sekiz on yıldan beri, hele son zamanlarda arazilerin adeta hepsi satılık. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmayan insanlara kamu arazilerinden olsun, özel mülklerden olsun pervasızca satılmakta. Sadece yabancılara değil, şirketlere, şahıslara, kurum - kuruluş demeden parayı veren herkese adeta her yer satılık.

Sanki, arazi satmak moda oldu. Belediyeler de satıyor, şahıslar da satıyor. Yeter ki, satan kişiye istediği para verilsin.

Ancak, satıştan belli bir süre geçtikten sonra büyük ölçüde pişmanlıklar başlıyor, çünkü paranın değeri düşüyor. "Keşke satmaya acele etmeseydik" diyoruz. Ama yine satmaya devam ediyoruz.

Sanki dünyanın sonu geldi, bizden başka dünyada kimse yaşamayacak. Bizlerin sadece bir emanetçi olduğumuzu unutuyoruz. Bizden önceki insanlar neden satmamışlar, satma işini sadece bize mi bırakmışlar? Hem de bugünkü teknoloji yokmuş. Yaşayabilmek için çok zahmet çekmişler.

Belki, bizden sonra gelecek olan nesil çok zeki olacak. İnsanlığın hizmetine teknolojik kurumlar kuracaklar. Daha lüzumlu iş yerleri yapacaklar. Peki biz bütün arazileri satarsak ne yapacaklar? 

Biz bütün verimli toprakları tarım dışında fütursuzca saçma sapan yapılarla doldurunca, bizden sonraki nesiller nerede tarım yapacaklar?

Dünyada hayat devam ediyor, neden biz dünyanın sonuymuş gibi davranıp gelecek neslimizi hiç düşünmüyoruz. Yoksa şu andaki nesil dünyaya yok edici bir nesil olarak mı geldiler.

Her konuda adeta dünyadaki güzellikleri nasıl yok edebiliriz diye yarışıyoruz. 

Ben, bu kadar sorumsuzluğu anlamıyorum. Herkes kendince daha dikkatli davranıp geleceği düşünüp duyarlı davranırsa belki biraz durum düzelebilir. Hani bir söz vardır; "Herkes kendi evinin önünü süpürürse mahallemiz temiz olur" misali. 

Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim. Saygılarımla hoşçakalın.