Özgür düşünce

Sevgili okurlar, bugün de yine değişik bir konuda konuşalım isterseniz. Başlıktan da anlaşıldığı gibi bir düşünce fırtınası yapalım istiyorum.

Bana göre, bir beyin canlı olduğu sürece düşünmede sonuna kadar özgür olmalı. Ruhsal hastalıklarda bile beyni özgür bırakırsanız ve zekayı biraz daha geliştirirseniz düzeleceği bilim insanları tarafından söylenmektedir.

Bir İnsanın düşünmesini özgür bırakmazsanız, farklı düşüncelerini engellerseniz o ortamda hiç bir gelişme kalmaz, hiç bir buluş olmaz. Mevcut buluşlar da geliştirilemez.

Tek tip düşünce, yani tek bir insan profili yaratma asla doğru değil. Allah bile yeryüzündeki bütün canlıları düşüncelerinden tutun da fiziki görünüşleri, organlarının değişik işlevlerine kadar birbirlerinden çok farklı yaratmıştır ve bu varlıklar birbirlerinden istifade etmekteler. Bu durumda insanlardan aynı düşüncelere sahip olmasını isteyebilir miyiz?

Bizler acilen tahammül yeteneğimizi biraz daha geliştirmeliyiz. Esas hastalık, bazı insanların bencillikleri, tahammülsüzlükleridir.

Bence, düşünce özgürlüğünden önce insanlar tahammül yeteneklerini geliştirmeliler. İnsanlar arasında büyük düşünenler de olabilir, küçük düşünenler de.

Yaşı büyük ama çocukça düşünen insanlar da olabilir. Onlar da çocuk oyuncakları icat eder.

İnsanların arasında kötü emelleri olanlar da olur, dürüst insanlar da olur. Bizler bunlardan ders çıkaracağız. O değişik insan profillerinden ibret alacağız. Her düşünce, her anlayış, her zeka bulunduğu ortama göre farklılık gösterebilir. Örneğin; bir ada ülkesi için deniz önemli, denizi olmayan bir ülke için de toprak önemli olabilir. Yani her ortamın doğrusu farklılık gösterebilir.

Neyse, bugünlük de bu kadar olsun. Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.

Hoşçakalın.