Hurafeler ve gerçekler

     Merhaba sevgili okurlar,

     Sayın okurlar, bugün size benim düşünceme göre cehaletin temel dinamiklerinden biri olan hurafeler hakkında konuşmak istiyorum.

     Hurafeler, son zamanlarda gerçeklerin önüne geçmiş, toplumları yanlış yönlendirip değişik oluşumlar meydana getirmekte. İnsanlar kanundan korkmuyor, aslı astarı olmayan, söylentiden ibaret yanlış inançtan korkuyor ya da umut bekliyor.

     Halbuki biraz araştırıp sağlam kaynaklar bulabiliriz. Ama bu bize zor geliyor. İllaki doğru veya yanlış birilerinden duymalıyız. Çünkü biz hep yönetilmeye, yönlendirilmeye alışmışız.

     Tabii ki örf ve geleneklerimize önem vereceğiz ve onları önemsiyoruz. Onlar bize atalarımızın yadigarıdır.

     Benim anlattığım, batıl ya da geleneksel yersiz, asılsız söylentilere inanıp onların izinden gitmemek gerektiğidir.

     Mesela hikayeye başlarken, başında daha şöyle derler. “Bir Peri padişahı varmış”. Ya da, bir eşyamızın bize “uğurlu gelmesi” gibi. Bir başka örnek, “Bilmem kimin mezarından bir şeyler ummak”… İnançlarımızda yanlış bilgiler… hiçbir yerde yazmayan hikayeler…

    Yani yanlış bilgilerle, hurafelerle yanlış yönlendirilmek bizlere zarar verdiği gibi, çocuklarımıza ve geleceğimize de zarar vermekte, hatalara sebebiyet vermektedir.     Çalışıp, araştırıp, doğruları bulup gerçekçi bir toplum, kültürlü bir toplum olmaya çaba göstermeliyiz.

     Doğru yürümeyen bir işi hemen yasaklamak yerine, o konuda çalışıp alternatifler aramalıyız. Yani cezalandırmak yerine eğitmek, uyarmak, doğru yönlendirmek lazım.

     Biz insanız, akıllı mahlukatız. Bizler medeni çözümden yana olmamız gerekir. Artık bu çağda daha modern yöntemler uygulanmalı diye düşünüyorum.

     Çocuklarımızı da yetiştirirken daha dikkatli olmalıyız. Çünkü ilk eğitimin olduğu yer evimizdir.

     Çocuğun topluma entegre olacak şekilde insani kurallarla yetişmesi, çocuğun meslek sahibi olması düşüncesinden daha önemlidir. Karakterli, iyi eğitimli bir genç kendine uygun bir meslek bulur. Ama eğitimsiz, iyi yetiştirilememiş bir genç, mesleki olsa da başarılı olamaz.

     O yüzden eğitime, hele hele çocukların iyi eğitilmesine çok önem vermeliyiz.

     Altyapı deyince aklımıza yol, su, kanalizasyondan önce eğitim ve kültür gelmelidir.     Bence bundan sonra “Sülalem, babam bu yoldaydı, bu işi böyle yapardı, buraya gitmez, bunu ekmez, biçmezdi” demeleri bırakıp günümüze zamanımıza uygun düşünmeliyiz.

      Doğruların peşinden gitmeliyiz. Bulunduğumuz ortam, zaman duygusallığa müsait değil. Eğer kendimizi yenileyemezsek çok mağduriyetler yaşar, çocuklarımıza da yaşatırız.

     Beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim.

     Hoşçakalın…