Utanmak

     Merhaba sevgili okurlar. Bugün sizlerle değişik bir konu hakkında konuşalım istedim.

     Konumuz “utanmak” olsun. Farkında mısınız, utanmak insana çok yakışıyor.  Ayrıca utanma duygusu insandan başka hiçbir canlıda yok. Demek ki utanmak, insan olmamızda bizi diğer canlılardan ayıran en önemli özelliklerden biridir.

     Bu durumda bu özelliğimize sahip çıkıp,  bu değerli özelliğimizi kaybetmemeliyiz.  Çünkü, bir tek insanlığa mahsus olan bu duygudan böyle bir sonuç çıkıyor. Sanırım hepimiz aynı fikirdeyiz.

Ancak, demeden duramıyorum; öyle bir zamanda öyle bir devirdeyiz ki; utanma duygusunu muhafaza edebilmemiz çok zor. Yaşadığımız bu zamanda perde patlamış, utanmak arlanmak pek kalmamış. Afedersiniz, utanan insana aptal gözüyle bakılıyor.

     Bu durumda ailelere çok iş düşüyor. İlk eğitimin ve terbiyenin verildiği yer evlerimizdir. En büyük görev de aile büyüklerine düşüyor.

Utanma duygusu ile terbiyeli, saygılı olarak yetişmiş bir çocuk için; “Aman bu çocuğumuz bir türlü açılamadı şu sıkılganlığını atamadı.” gibi şeyler düşünmemeliyiz. Merak etmeyelim, o çocuk bulunduğu ortama göre açılır. Önemli olan, o çocuğa küçük yaşta o terbiyeyi verebilmektir. Yine merak etmeyelim, özgüven sahibi de olurlar.

     Çocuklar bu devirde o kadar çabuk açılıyor ki, biz bile takip edemiyoruz. Anca terbiyesiz, utanma duygusunu yitirmiş bir insan daha sonra terbiyeli, utanan sıkılan birisi olamıyor. Maalesef o karakter kolay tamir edilemiyor. Teknoloji, sosyal medya gibi hayatımızı kolaylaştıran şeylerin dünyada olup bitenden bizleri haberdar kılması güzel. Ancak bu durumun bazı yönleriyle toplumların aile birliğini olumsuz etkilediği de bir gerçek.  Birlik - beraberlikler çok çabuk bozuluyor. İnsanlar arasındaki sevgi ve saygı neredeyse bitme noktasına geldi. Ben, çare olarak çözümün bir parçasını yine medya olarak görüyorum.  Aile birlikteliklerini destekleyen programlar vs. yapılmalı derim.

    Sizlere yine şöyle bir dörtlük sunayım;

Ağlamayı bilmeyen gözden

Kalp inciten sözden

Utanmayan yüzden

Lütfen uzak olalım.

     Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim. Hepinize sağlıklı günler dilerim.

     Hoşça kalın.