Selam sevgili okurlar, hepinize saygılar sunarım.
Bugün yine değişik bir konu ile beraberiz. Konumuz da, ağlamak ve gözyaşı olsun. Ağlamak çok değerli, istem dışı bir davranıştır. Ben gözyaşını her zaman bir gönül zenginliği olarak görürüm. Ağlayan bir insan gördüğümde kesinlikle ilgisiz kalamam.
Sevgili okurlar, insan neden ağlar? İnsan duygulanır, ağlar. Sevinçten ağlar. Acıdan, korkudan, öfkeden ve benzeri bazı hususlardan etkilenir de ağlar.
Ağlayan insan deşarj olur, yani boşalır, stresini atar, rahatlar ve ömrü uzun olur. Yani, kısacası ağlayan insan sakinleşir. Ağlayan insanlarda genellikle acıma duygusu daha yoğun olur. Gözyaşı döken insanlar merhametli olurlar. Dinimizde de; yüce kitabımızda müslümanlardan bahsedilirken, “Kâfirlere karşı sert, birbirine karşı merhametli” (Fetih: 48/29) ifadeleri geçer.
Yani, ağlamak güzeldir. İnşallah mutluluklar da ağlarız.
Toplumumuzda bazen çok katı, taş kalpli dediğimiz insanlar görürüz. Tabii kimseye bir şey diyemezsin. O kişi de öyle yaratılmış, ama o kişiler her zaman stres yüklü, ‘öfke patlaması yaşamaya hazır’ insanlardır. Sakin olmak lazım; sakinlik, ağırbaşlılık, sabırlı olmak her zaman güzeldir.
Bazen ironi olsun diye söylerler herhalde; “Erkekler ağlamaz” derler. Bu sözün söylenmemesi lazım. Hele çocuklara… Çünkü öyle bir şey olamaz. Herkes ağlar ve ağlamalıdır. Ağlamak ayıp değildir, tam tersine ağlayan insan gördüğümüzde hepimiz hemen o kişinin yanında olmak isteriz.
Sevgili okurlar, hatırlarsanız bir söz vardır. “Öz ağlamadan göz ağlamazmış” derler. Çok doğru, ağlamak budur. Zaten insanın içinden gelmese ağlayamaz, rol yapmak herkese mahsus bir şey değil. Bilmem farkında mısınız? Bazen müsait yerde olmadığımızda ağlayamayız. İnsan böyle durumda hastalanıyor, ağlayamayınca baş ağrısı oluşuyor.
Temennim; Allah hepimize merhamet duygusu versin inşallah. Bizleri acılarla değil mutlulukla ağlatsın.
Satırlarıma son verirken hepinize sağlık, mutluluk dilerim, hoşçakalın.
Facebook Yorum
Yorum Yazın